“lk zit toch niet bij de psycholoog?”
Deze opmerkingen krijgen we wel eens van leerlingen op het moment dat we workshops geven over een thema als omgaan met tegenslagen of stress. Daar hebben ze in zekere mate natuurlijk gelijk in. En toch zouden we het volgens mij gewoon kunnen hebben over gedachten, emoties, overtuigingen en gevoelens. Juist ook op school.
Toen ik vlak voor het uitbreken van corona begon met Psychologie in het Onderwijs, was ik bang dat veel psychologen daartegen zouden zijn. Want dat was tenslotte toch hun beroep? Zouden ze door het initiatief om basiskennis psychologie toe te voegen aan het onderwijs hun beroep tekort gedaan voelen?
Niets lijkt minder waar. Veel behandelende psychologen geven aan dat ze juist zouden willen dat basiskennis psychologie toegankelijk zou zijn voor jongeren. Dat zou veel jongeren in een veel eerder stadium al kunnen helpen. “Dan hoef ik niet eerst de basis uit te leggen en heb ik meer tijd voor de diepte en datgene waar mijn expertise ligt”. Corona heeft het toevoegen van psycho-educatie aan het onderwijs alleen maar urgenter gemaakt, omdat er puur en alleen al onvoldoende capaciteit is om alle leerlingen die vastlopen te laten helpen bij de psycholoog.
Natuurlijk is een psycholoog er voor je als je echt vastloopt of er sprake is van complexere problematiek. Althans, in de ideale situatie. Psycho-educatie is niet voor iedereen voldoende en kan zelfs een vervelende trigger zijn. Niet alles hoort binnen het onderwijs. Ook willen we vanuit Psychologie in het Onderwijs alles behalve de drempel om naar een psycholoog te stappen verhogen. Sterker nog we willen het stimuleren. Maar we willen ook veranderen dat je het pas over je emoties en gevoelens hebt bij de psycholoog. Dat leerlingen weten dat het heel normaal is om negatieve emoties en gevoelens te hebben. Dat dit je mens maakt en dat dit bij het leven hoort.
Wel hebben- en voelen we natuurlijk de verantwoordelijkheid om dat op een verstandige en integere manier te doen. Door trainers in te zetten en op te leiden die verstand van zaken hebben en sensitief zijn voor het thema en de doelgroep.
De gedachte dat psychologen vooral kritisch zouden zijn op het initiatief, bleek dus onjuist. De steun van psychologen in ons netwerk is groot en daar ben ik enorm dankbaar voor. Dat zorgt ervoor dat we de juiste kennis verzamelen, kritische blikken behouden en met elkaar uitvinden wat ervoor nodig is om basiskennis psychologie toegankelijk te maken voor alle jongeren in Nederland. Sterker nog, op dit op dit moment bestaat ons team naast toegepast psychologen ook uit een aantal GZ-psychologen, die een dag in de week naast hun reguliere baan voor ons werken. Juist omdat ze er zo in geloven.
Daar ben ik enorm dankbaar voor. Het blijft pionieren, maar door dit samen te doen weet ik in ieder geval zeker dat we daar veel jongeren mee helpen. Daar blijf ik voor strijden. En ik stop pas als net zo normaal is om te leren over algebra als dat het is om te leren over gedachten en emoties. Ik ben bang dat jullie voorlopig nog niet van me af zijn.
Mocht je benieuwd zijn naar de thema’s die we aanbieden vanuit Psychologie in het Onderwijs? Bekijk dan deze pagina met ons aanbod.