– Elke keer weer als docenten vertellen wat ze hebben gegeten, verandert hun blik –
“Waarom vraag je ons wat we ontbeten hebben?” vroeg een docent laatst tijdens een training. “Omdat ik docenten een beetje eng vind.” antwoordde ik. Daar moest ze om lachen en ze vroeg of ik dat meende.
Ik meen het maar gedeeltelijk. Ik vind mensen in een rol inderdaad spannend. Zeker mensen in rollen, die niet vrijwillig naar je training komen. Of mensen in rollen, die tijdens hun introductie al hun kennis en expertise op tafel leggen.
En elke keer weer als docenten vertellen wat ze hebben ontbeten, verandert hun blik. Ze lachen om hun chaotische ochtend, verontschuldigen zich voor hun ongezonde ontbijt of gebrek eraan. Vertellen juist uitgebreid hoe belangrijk ze het vinden om elke dag gezond te ontbijten. Of wat voor specifieke voorkeuren ze hebben met betrekking tot hun ontbijt.
Dan zie ik de mens achter de docent. Vandaag gebeurde het weer. Het mooie was dat een van de docenten zelf ook opmerkte een verandering te zien bij haar collega’s. Natuurlijk zijn docenten zijn niet eng. Maar mensen zijn in het algemeen sowieso een stukje minder spannend als je hun menszijn mag zien.
“Hoe zorg je voor meer verbinding?” was een vraag tijdens dezelfde training. Verbinding. Zo makkelijk als het lijkt, zo moeilijk soms in de praktijk. Een tip durf ik wel te geven: zie en wees de mens achter de rol. Verschuil je niet. Of vraag iemand gewoon eens naar zijn ontbijt van vanmorgen 😉
Mocht je benieuwd zijn naar de thema’s die we aanbieden vanuit Psychologie in het Onderwijs? Bekijk dan deze pagina met ons aanbod.