HET BEGIN VAN PSYCHOLOGIE IN HET ONDERWIJS
Over Dominique
Ik loop al zeker 10 jaar rond met het idee, maar in 2018 kwam ik tot een aantal inzichten die ervoor zorgden dat ik mijn missie durfde te gaan volgen. Namelijk: ervoor zorgen dat alle leerlingen toegang krijgen tot basiskennis over psychologie! Ik neem je mee in mijn verhaal.
Ik heb altijd al interesse gehad in gedrag en gedachten. Of het nou binnen mijn familie, sportteam of op school was. Als klein meisje keek ik altijd al om me heen en al vroeg analyseerde ik de gedragingen van mensen en groepen, iets wat nog steeds mijn allergrootste hobby is. School, sport, vriendinnetjes, alles ging me eigenlijk vrij gemakkelijk af. Toch legde ik mezelf al heel vroeg enorme druk op om te presteren en identificeerde ik me met mijn prestaties. Ik hockeyde in de selectie, haalde goede cijfers op het atheneum, maar had last van de druk die ik mezelf oplegde.
“Vanuit de interesse voor mijn eigen gedachten, gedrag en dat van de wereld om me heen ben ik psychologie gaan studeren. De antwoorden die ik daar heb gevonden wil ik graag meegeven aan jongeren en docenten!”
Ik leerde begrijpen hoe gedrag en overtuigingen ontstaan.
Toen ik psychologie studeerde leerde ik beter begrijpen hoe het komt dat mensen zich op een bepaalde manier gedragen en ook hoe je eigen gedachten tot stand komen. Tijdens mijn studie psychologie gaf ik veel bijles en huiswerkbegeleiding aan middelbare scholieren. Ik merkte dat ik de kennis die ik bij psychologie leerde, goed kon gebruiken om deze jongeren te begeleiden. Ook bij hen speelde namelijk gedachten een grote rol, voelden ze druk van de prestatiemaatschappij of waren ze juist helemaal niet gemotiveerd, omdat ze vooral dingen moesten van anderen.
Dat was misschien de eerste keer dat ik overtuigd was van de rol van psychologie in het voortgezet onderwijs, maar zeker niet de laatste keer. Tijdens mijn studie leerde ik ook over sociale vergelijkingen, groepsgedrag, vooroordelen en discriminatie. Steeds dacht ik: “Waarom leren we dit soort dingen aan psychologiestudenten en niet aan iedereen?” Kennis hierover zou iedereen milder maken ten opzichte van zichzelf, maar ook van de ander.
Ik wilde leerlingen helpen met deze inzichten.
Ik dacht er wel over na, maar durfde er nog niet mee aan de slag te gaan. Ik ging na mijn studie werken bij een jong, dynamisch bedrijf met veel jonge werknemers. Hoewel ik er een hele fijne tijd heb gehad legde ik mezelf wéér enorme druk op en om mij heen zag ik de een na de andere collega uitvallen met een burn-out. “Dit kan niet de bedoeling zijn,” dacht ik toen. We leren zoveel op school, maar niet hoe we omgaan met stress, gedachten en verwachtingen van anderen. In die periode kreeg mijn broertje te horen dat hij een zeldzame vorm van kanker had, waardoor ik ook privé in een moeilijke periode terecht kwam. Ook toen vroeg ik me weer af waarom we wel Franse woordjes stampen, maar niemand je uitlegt hoe je omgaat met tegenslagen.
Een confronterende tijd zorgde ervoor dat ik het zeker wist.
Een iets te confronterende collega zei over mij: “Of ze gaat nu weg, of ze krijgt een burn-out”. Ik vond dat een vrij heftige uitspraak en toch dacht ik toen: “Misschien zit hier wel een kern van waarheid in.” En op het moment dat je erachter komt dat je leven niet zo vanzelfsprekend is, durf je misschien wel te kiezen voor datgene wat je echt graag wilt betekenen in de maatschappij. Leven volgens jouw waarden, jouw missie en je eigen helpende gedachten.
Alle leerlingen zouden toegang moeten hebben tot basiskennis psychologie.
Op dit moment mist psychologische kennis in het onderwijs. Met Psychologie in het Onderwijs wil ik ervoor zorgen dat deze kennis beschikbaar wordt voor alle kinderen in Nederland, zodat ze op school die vaardigheden en kennis opdoen die ze nodig hebben om te functioneren en gelukkig te kunnen zijn in de huidige maatschappij.